Tuin

De Hortus is opgericht in 1638 als Hortus Medicus, een medicinale kruidentuin. Kruiden waren van levensbelang. Zij dienden als grondstof voor medicijnen. In de Hortus bestudeerden artsen en apothekers de medicinale planten en legden apothekers er hun examens af.

In 1646 werd Johannes Snippendaal aangesteld als prefect. Nog in datzelfde jaar bracht hij de gehele collectie van de Hortus in kaart. Hij telde 796 verschillende plantensoorten, voornamelijk medicinale planten, maar ook bijzondere siergewassen. Hij schreef hiermee de eerste catalogus van de Hortus Medicus Amsterdam.

In 2007 eindigde de Hortus een bijzonder project, waarin deze eerste catalogus werd vertaald en de beschreven collectie opnieuw kon worden getoond in de tuin. Alle planten in de Snippendaaltuin stonden in 1646 in de Hortus Medicus. Over het uiterlijk van de tuin is niets bekend. Bureau SB4 maakte een eigentijds ontwerp, welke verwijst naar de strakke, rechthoekige bedden uit de 17de eeuw.

Een lijst van de Snippendaalplanten kunt u hier vinden (PDF)

De Grote Vijver in de Hortus kenmerkt zich vooral door de indrukwekkende Gunnera die in de zomer oprijst. De enorme bladeren van de reuzenrabarber groeien ieder jaar weer helemaal uit. De vijver wordt omlijst door het duinperk dat verschillende -soms kwetsbare- Hollandse duinsoorten laat zien, en door het rododendronperk dat in het voorjaar een prachtig kleurspektakel geeft.

Het Halfrond brengt de plantensystematiek in beeld. Soorten die nauw verwant zijn, staan dicht bij elkaar. En soorten die weinig gemeen hebben, staan ver uiteen. Uniek voor Nederland is dat deze systeemtuin de planten indeelt volgens de ‘moleculaire systematiek’. Die is gebaseerd op overeenkomsten in genetisch materiaal.

In de zomer is het Halfrond een ware bloemenzee, maar in de winter is juist de strakke, symmetrische vorm van het perk goed te zien. Die vorm – en het gebruik van Buxus-haagjes – doen sterk denken aan de formele tuinarchitectuur van vóór de Romantiek. Toch is het Halfrond aangelegd in 1863.